Skolioza
Zaburzenia postawy ciała mogą wynikać z zaburzeń niestrukturalnych oraz strukturalnych powstających na skutek nieprawidłowości w obrębie kości i tkanek miękkich (powięzi, mięśni, więzadeł, ścięgien). Do strukturalnych wad postawy zaliczamy m. in.: skoliozę idiopatyczną, chorobę Scheuermanna (kifozę młodzieńczą), wrodzone wady rozwojowe kręgów oraz inne jednostki kliniczne powodujące zaburzenia postawy ciała. Niestrukturalne deformacje postawy występujące najczęściej to: postawa lordotyczna (plecy wklęsłe), postawa kifotyczna (plecy okrągłe), postawa kifotyczno-lordotyczna (plecy okrągło-wklęsłe), plecy płaskie oraz sway – charakteryzujący się odchyleniem sylwetki w kierunku tylnym. Każde zaburzenie postawy prowadzi do obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego, co może prowadzić do zaburzeń funkcjonalnych.
Skolioza to trójpłaszczyznowe zniekształcenie kręgosłupa, czyli skrzywienie w płaszczyźnie czołowej (skrzywienie boczne), w płaszczyźnie strzałkowej (kifoskolioza / lordoskolioza) oraz w płaszczyźnie poprzecznej (rotacja i torsja kręgów).
Korekcję wady postawy należy rozpocząć od szczegółowego badania klinicznego. Dzięki ocenie wizualnej postawy możemy zauważyć m. in.: skrzywienie wyrostków kolczystych kręgosłupa, asymetrię barków, łopatek, bioder, trójkątów talii, boczne skrzywienie tułowia, występowanie garbu w klatce piersiowej lub okolicy lędźwiowej oraz zaburzenie fizjologicznej kifozy i lordozy. Badanie skoliometrem Bunnella w sposób ilościowy określa stopień rotacji tułowia. Potwierdzenie rozpoznania opiera się na badaniu radiologicznym kręgosłupa stwierdzającym jego deformację, gdzie wielkość skrzywienia w płaszczyźnie czołowej ma kąt Cobba większy niż 10°.
Leczenie zachowawcze skolioz obejmuje różne metody kinezyterapii, terapii manualnej wraz z elementami fizykoterapii oraz leczenie gorsetowe. Wybór sposobu postępowania leczniczego uwzględnia zarówno rzeczywisty stopień deformacji, jak i stopień progresji zaburzenia. Fizjoterapia powinna być prowadzona w formie indywidualnie dobranych ćwiczeń, które zapewniają trójwymiarową korektę deformacji, trening w zakresie czynności życia codziennego, stabilizację skorygowanej postawy ciała oraz edukację samego pacjenta oraz jego opiekunów. Jedną z metod korekcji skolioz opartą na tych zasadach jest metoda FITS (Funkcjonalna i Integralna Terapia Skolioz).
Leczenie chirurgiczne jest metodą z wyboru w przypadku ciężkiej skoliozy, która ma charakter szybko postępujący, charakteryzuje się wczesnym początkiem, późną diagnozą oraz zaniedbaniem lub niepowodzeniem leczenia zachowawczego.
